Çox keçmişəm bu dağlardan, Durna gözlü bulaqlardan!; Eşitmişəm uzaqlardan Sakit axan arazları; Sınamışam dostu, yarı...
El bilir ki, sən mənimsən, Yurdum, yuvam, məskənimsən, Anam, doğma vətənimsən! Ayrılarmı könül candan? Azərbaycan, Azərbaycan!
Mən bir uşaq, sən bir ana, Odur ki, bağlıyam sana: Hankı səmta, hankı yana Hey uçsam da yuvam sənsən, Elim, günüm, obam sənsən!
Fəqət səndən gen düşəndə, Ayrılıq məndən düşəndə, Saçlarıma dən düşəndə Boğar aylar, illər məni, Qınamısan ellər məni.
Dağlarının başı qardır, Ağ örpəyin buludlardır. Böyük bir keçmişin vardır, Bilinməyir yaşın sənin, Nələr çəkmiş başın sənin.
Düşdün uğursuz dillərə, Nəs aylara, nəs illərə. Nəsillərdən nəsillərə Keçən bir şöhrətin vardır; Oğlun, qızın bəxtiyardır...
Hey baxıram bu düzlərə, Ala gözlü gündüzlərə; Qara xallı ağ üzlərə Könül istər şe'r yaza; Gəncləşirəm yaza-yaza...
Ölməz könül, ölməz əsər, Nizamilər, Füzulilər Əlin qələm, sinəm dəftər, De gəlsin hər nəyin vardır, Deyilən söz yadigardır.
|