İstəyim budur ki, yolum gen olsun O nisyə gələcək qoy sənin olsun. Vaxtın öz ünvanı, öz adıyam mən İndinin, bu günün övladıyam mən.
Ümid-boynumuza keçən kəmənddir Gözlə, öz-özünə -açilan deyil: Əkdiyin o taxıl yağışa bənddir Yağmasa, bir dənən beş olan deyil.
İstərəm xəyalım, yuxum çin olsun İndi boş ümidlər ar gəlir mənə. Səpdiyin o toxum qoy sənin olsun Çörək ver mənə!
İyun, 1998.
|